onaanzienlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-aan-zien-lijk 1. niet erg indrukwekkend ♢ ze wonen in een onaanzienlijk huisje 1. een niet onaanzienlijk salaris [een behoorlijk salaris] Bijvoeglijk naamwoord: on-aan-zien-lijk ... is onaanzienlijker dan ... het ona...

Onaanzienlijk bn. bw. (-er, -st), (van pers.) niet in aanzien zijnde, tot de lagere standen behoorende: eene niet onaanzienlijke familie; (van straten, buurten, wijken enz.) niet door personen van aanzien bewoond, niet dienende als woonplaats voor de hoogere standen: ’t is wel geen deftige stand, maar toch ook geen geheel onaanzienlijke buurt; — (van ambten, betrekkingen enz.) geen aanzien gevende, niet aanzienlijk makende, gering: een gansch niet onaanzienlijken rang in de maatschap...

(ona:n'zi:nlək) I. bn. en bw. (-er, -st) 1. niet in aanzien zijnde, tot de lagere standen behorend: een -e familie. 2. door onaanzienlijken bewoond: een -e straat, buurt, wijk. 3. geen aanzien gevend: een ambt. 4. niet aanmerkelijk: een -e som. Syn. ➝ gering. II. bw. weinig: niet vermeerderd.

bn. en bw. (-er, -st), 1. (van personen) niet in aanzien zijnde, tot de lagere standen behorend: een niet onaanzienlijke familie; 2. (van ambten, betrekkingen enz.) geen aanzien gevend, gering: een niet onaanzienlijke rang in de maatschappij bekleden; 3. niet aanmerkelijk of belangrijk: zijn vrouw had hem een niet vermogen aangebracht; 4. van weinig aanzien, niet groots of weids: een — huis; 5. bw., van hoeveelheid, onaanmerkelijk, weinig: zijn kapitaal is niet vermeerderd.