oen
(1612) (scheldw.) onbeduidend sujet; stuk onbenul; stommerd. Tegenwoordig vooral jeugdtaal. Herkomst onbekend. Volgens het WNT mogelijk samenhang met okkeloen of oekeloen. • (Samuel Coster: Boere-klucht van Teeuwis de boer, en men juffer van Grevelinckhuysen. 1612) • (J. Vos: De klucht van Oene. 1662) • Oenen en debielen in blauwe...