Wat is de betekenis van Ode?

Enkele varianten zijn Oede, Otto en Udo (mannelijk) en Oda, Odilia en Odette (vrouwelijke). Ode is een eenstammige verkorting van Germaanse namen met ôd- 'erfgoed' (zie od- en vergelijk Obrecht). Verschillende vormen van deze naam waren in de Middeleeuwen zeer populair; men denke ook aan de verschillende Duitse vorsten met de naam Otto. Er zijn ver...

ode - Zelfstandignaamwoord 1. lofdicht, loflied, lofzang

ode - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-de 1. gedicht waarin iemand wordt opgehemeld ♢ ze brachten een ode aan de vertrekkende burgemeester Zelfstandig naamwoord: o-de de ode de odes...

Een ode is een lyrisch lofdicht dat rechtstreeks gericht wordt tot degene die de lofuiting dient te ontvangen. Dit is de letterlijke vorm die in de klassieke oudheid gehanteerd werd. Figuurlijk wordt ook tegenwoordig nog wel een ode aan iemand geschreven; een soort eerbetoon. De Grieken en de Romeinen beoefenden de dichtvorm van de ode veelvuldig...

In Engeland (17e-18e eeuw) een lofzang ter ere van een koning of een prins(es), bij geboorte en verjaardag, en van de H. Cecilia, patroonheilige van de muziek, muzikaal uitgewerkt als een cantate.

Ook: lofdicht. Een gedicht waarin gevoelens van bewondering voor iets of iemand worden uitgedrukt, meestal op tamelijk plechtige toon. Oden werden o.a. geschreven door Pindarus (ca.518-ca.440 v.C.), Horatius (65-8 v.C.), Pierre de Ronsard (1524-1585) en John Keats (1795-1821). Bij ons werd in de moderne tijd het genre beoefend door C. Buddingh’ (19...

Een ode (Gr. gezang) is een in de Griekse en Romeinse oudheid een gezongen voorgedragen gedicht. In de 15e en 16e eeuw werden deze oude teksten op muziek gezet als een hommage aan de klassieke oudheid. In Engeland ontstond in de 17e en 18e eeuw rond de ode een soort cantatevorm op teksten, geschreven door Engelse dichters. Odes werden uitgevoerd bi...

[Fr., van VLat. oda, van Gr. ooidè, samengetrokken uit aoidè, van aeidoo = ik zing] lofzang, lofdicht.

loflied