Wat is de betekenis van Nederlands?

Nederlands - Zelfstandignaamwoord 1. (taal) een Germaanse taal die gesproken wordt in Nederland, Vlaanderen, Suriname en op de Nederlandse Antillen en Aruba ♢ Voor Duitssprekende mensen is het Nederlands vaak een makkelijk te leren taal. Nederlands - Bijvoeglijk naamwoord 1. (...

bn., (i.h.b.:) in Nederlands geld (toegevoegd achter een geldbedrag). ( ) \ al wat de zieke of gekwetste mogt nodig hebben, moet op den Gulden Nederl. per kop doorgaan (Kuhn 1828: 61; oudste vindpl.) -Etym.: Het dient ter onderscheiding van Surinaams (2); dit is (was) nodig omdat de hamen van de munten en de munteenheid in de twee gebieden dezelfde...

adj. & adv., Nederlânsk.

...

I. bn., 1. eigen aan, behorende tot Nederland of de Nederlanden: de Nederlandse taal; de Nederlandse Bank; de Nederlandse wetten; Nederlands courant, uitdrukking in handelspapieren waarmee men bedoelt dat het genoemde geldbedrag betrekking heeft op Nederlands geld ; 2. in of betr. hebbend op de taal van Nederland: de Nederlandse letterkunde; een N...

1. 2e nv. van Nederland (van Nederland): Nederlands grenzen, Nederlands grond; 2. bn. ([als] van, uit, in, behorende tot, betrekking hebbende op, eigen aan Nederland of het Ned. volk): de Nederlandse taal; de Nederlandse Maagd, de verpersoonlijking van het Ned. volk; 3. o. (de taal).

('ne:dər) 1. bn. (als) van, in, eigen aan, uit, betreffende de Nederlanden of Nederland : de -e staat. → maagd. 2. o. Nederlandse taal : -heet in Noord-Nederland veelal Hollands, in Zuid-Nederland Vlaams.

I. bn., 1. eigen aan, behorend tot Nederland of de Nederlanden: de Nederlandse taal; De Nederlandsche Bank; de Nederlandse wetten; nederlands courant, uitdrukking in handelspapieren waarmee men bedoelt dat het genoemde geldbedrag betrekking heeft op Nederlands geld; 2. in of betrekking hebbend op de taal van Nederland: De Nederlandse letterkunde;...

...