Wat is de betekenis van morfeem?

...

o. (...femen), (taalk.) element dat de grammatische verhouding van de verschillende delen van een zin tot uitdrukking brengt, b.v. de uitgang -s van het mv.

betekenisdragend woorddeel. woord of deel van een woord dat niet verder opgesplitst kan worden en zelfstandig betekenis draagt. Morfemen worden onderverdeeld in stammen en affixen (suffixen, prefixen, etc.). Affixen zijn zogenaamde gebonden morfemen (in tegenstelling tot vrije morfemen), omdat ze niet zelfstandig kunnen voorkomen. ...

morfeem - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) de kleinst mogelijke morfosyntactische eenheid in een taal ♢ In het woord loopt, is de -t het morfeem dat aangeeft dat het om de derde persoon enkelvoud gaat. Verwante begrippen chroneem, foneem, lexeem, moneem, morfologie, morfosyntaxis,...

morfeem - zelfstandig naamwoord uitspraak: mor-feem 1. kleinste betekenisdragende eenheid in een taal ♢voor- en achtervoegsels zijn morfemen 1. gebonden morfeem [kan niet zelfstandig voorkomen, bij...

(o.), de kleinste betekenisdragende eenheid in de taal; bind~, morfeem dat in een samenstelling als tussenklank optreedt tussen twee zelfstandige naamwoorden; b.v. de [s] in bestuursvergadering; derivationeel ~, syn. afleidingsmorfeem; morfeem waarmee met behulp van een affix een nieuw woord afgeleid kan worden. Het nieuwe afgeleide woord kan tot...

[v. Gr. morphè = vorm] kleinste eenheid van vorm en betekenis in de taal.

(mor'fe:m) o. (...femen) [Gr. morphè. vorm] element dat de grammatische verhouding van een woord in de zin uitdrukt : de meervoudsuitgang -en is een -.

morfeem zn. 'vormelement in de taal' categorie: bedenker bekend, leenwoord Nnl. morpheem, morfeem 'element in de taal' in terwijl de in die wortels met elkaar wisselende vokalen, die functionele onderscheidingen aanduiden, "morphemen" zijn [1934; WNT Aanv.], de buigingsuitgangen, voorzetsels en voegwoorden zijn ......