betekenisdragend woorddeel.
woord of deel van een woord dat niet verder opgesplitst kan worden en zelfstandig betekenis draagt.
Morfemen worden onderverdeeld in stammen en affixen (suffixen, prefixen, etc.). Affixen zijn zogenaamde gebonden morfemen (in tegenstelling tot vrije morfemen), omdat ze niet zelfstandig kunnen voorkomen.
Voorbeelden:
Het woord boek bestaat uit één morfeem, terwijl boekje en boeken uit twee morfemen bestaan. Het morfeem /je/ duidt op een klein boek; /en/ geeft aan dat er meer dan één boek is.
www.argo.be/pbd/leerplannenbao/leerplannenbao/ lager/lagerned/0542spelli.doc
Een morfeem heeft altijd een betekenis, een syllabe niet of hij moet toevallig samenvallen met een morfeem.
http://webserver.kempel.nl/studieroutes/BA3/SR%20BA3%20NED/materiaal/Spelingenderspelling.doc
Leerlingen kunnen uitleggen wat het verschil is tussen morfemen en syllaben.
http://www.let.kun.nl/archeologie/publ.htm, juli 1997
René Thimonnier had een stencil laten maken met uittreksels uit zijn nieuwe boek [...]. Daarin definieert hij een morfologische spelling als volgt: 'laten wij daaronder een spelling verstaan, die niet alleen maar ten doel heeft fonemen schriftelijk weer te geven (geïsoleerde klanken die, per definitie, geen betekenis hebben), maar morfemen (stammen en affixen), dat wil zeggen samenstellende elementen die tegelijkertijd betekeniselementen zijn.'
K.L. Poll, Wennen aan vrede, 1981
