Wat is de betekenis van Magna Charta?

grondslag van de Engelse staatsinrichting

grote oorkonde, door Jan zonder Land in 1215 gegeven, de grondslag der Engelse staatsregeling.

(Lat.), v., (Engelse gesch.) de grote oorkonde die de grondslag der Engelse staatsinrichting bevat en in 1215 door Jan zonder Land is gegeven.

(Lat.) v. zie Charta-magna.

de oorkonde, in 1215 door → Jan Zonder Land aan zijn onderdanen gegeven en waarmede de grondslag is gelegd v/d Eng. staatsinrichting.

('magna 'charta) v. [Lat. groot charter] oorkonde 1215 door de Engelse standen van Jan I zonder Land afgedwongen, vormt de grondslag der Engelse staatsinrichting. Zij bevestigde alle vrijheden der Kerk alsmede de erfopvolging in de kroonlenen, en bepaalde dat niemand, tenzij na wettig vonnis, zou worden gestraft.

(in het Engels: the Great Charter, grote oorkonde) is de naam, dien men geeft aan den, op 15 Juni 1215 door den Engelsen koning Jan zonder Land aan zijn onderdanen verleenden, vrijheidsbrief. Deze brief, de grondwet, waaruit het gehele Engelse staatsrecht zich ontwikkeld heeft, werd niet vrijwillig gegeven, maar door den adel en de geestelijkheid a...

(Groote oorkonde) is de naam van de beroemde grondwet, in 1215 door den koning Jan zonder Land aan het Engelsche volk gegeven. Ofschoon soortgelijke staatsstukken ook door vroegere koningen waren uitgevaardigd, gaven toch de grootere lengte van de magna charta, alsook de buitengewone omstandigheden, waaronder ze verscheen, aan deze wet een geheel e...

(Magna Carta libertatum) [Lat., grote vrijbrief], oorkonde die de Engelse baronnen op 15.6.1215 te Runnymede hun koning Jan zonder Land af dwongen en die wordt beschouwd als het staatsstuk in de Engelse geschiedenis waarop de latere burgerlijke vrijheden zijn terug te voeren. De Magna Charta bevat 62 artikelen, waarin de wederzijdse verplichtingen...