Wat is de betekenis van luit?

Het begrip luit heeft 2 verschillende betekenissen: 1) historisch tokkelinstrument. tokkelinstrument met een klankkast in de vorm van een in de lengte doorgesneden ei met de bolle kant achteraan, een korte, brede hals die aan het uiteinde bij de stemknoppen achterovergeknikt is en een wisselend aantal snaren die meestal voorkomen in paren in...

(1922) (sold.) aanspreekvorm van een luitenant. Wanneer deze hier niet van gediend is, is de repliek vaak: "Luit? Ik ben geen muziekinstrument.' (Leen Verhoeff: Soldatenwoordenboek. 1995). Vgl. kap* en kappie* voor kapitein. • Telkens als de luit' hem iets vroeg en hij gaf een idiootdwars antwoord, volgde er verklaring. (Israël Querido: D...

Zie Lude

luit - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een snaarinstrument met een peervormige resonantiekast en een vlak bovenblad, de hals en kop staan meestal haaks op elkaar ♢ De luit is een tokkelinstrument. luit - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van...

De luit was in de Gouden Eeuw enorm populair: de gitaar van de 17de eeuw. Met een luit kon een zanger zichzelf begeleiden bij zijn lied; het instrument was dan ook zeer geschikt voor minnaars die een serenade wilden brengen. Maar het werd ook gebruikt om binnenshuis te musiceren en voor feesten en partijen. Het instrument werd bespeeld door mensen...

Luit - populaire aanspreekvorm voor een luitenant. Vgl. Eng. loot.

luit - zelfstandig naamwoord 1. muziekinstrument met snaren voor Renaissance- en barokmuziek ♢ deze muzikant kan de luit bespelen Zelfstandig naamwoord: luit de luit de luiten ...

De luit is een snaarinstrument, afkomstig van de Arabische 'ud' (hout), met een achterblad in de vorm van een halve peer dat direct aansluit op een vlak voorblad. De fretten op de toets geven de plaats van de vingers aan, en de snaren worden met of zonder plectrum aangeslagen. Het uiteinde van de hals met de stemschroeven vormt een rechte hoek met...

Zie ‘Gitaar’.