Wat is de betekenis van logeren?

(19e eeuw) (Barg. en euf.) gevangen zitten. Zie ook: logement*. • Logeeren gaan (Uit -, (mil.), met provoost of cachot gestraft worden. (Taco H. de Beer en E. Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Het slang en in het biezonder de boeventaal, heeft eigen termen voor de gevangenis: bak, doos, kast, nor,...

logeren - Werkwoord 1. (ov) (iemand) in huis opnemen, herbergen ♢ Tom heeft laatst zonder problemen een volstrekte vreemde gelogeerd. 2. (inerg) (bij iemand) blijven slapen ♢ De jongen mocht logeren bij een vriendje. Woordherkomst afgeleid...

Logeren - uit logeren gaan: gestraft worden met politiearrest.

logeren - regelmatig werkwoord uitspraak: lo-zje-ren 1. er blijven slapen ♢ onze vrienden komen dit weekend logeren Regelmatig werkwoord: lo-zje-ren ik logeer jij/u logeert ...

Bargoens voor gevangenzitten. ‘Uit logeren gaan’ betekent: met politiekamer gestraft worden. Volgens Van Ginneken (‘Handboek der Nederlandse taal’, deel 2.1913-1914) was deze uitdrukking gebruikelijk bij de infanterie tijdens de periode 1860-1885. Uit logeren zijn: gevangen zitten. G. Bolhuis: De Gabbertaal. 1937

uit - gaan voor korte tijd gestraft worden wegens een licht vergrijp; als militair verzwaard arrest krijgen. Soldatenslang uit de 19de eeuw. Ook het Bargoens kent het werkwoord logerenin de bet. ‘gevangen zitten’. Vermeld door Endt en Frerichs, en door Van Gin- neken.

[Fr. loger, van loge] als gast vertoeven; als gast huisvesten.

te gast zijn; tijdelijk huisvesten

als gast bij iemand zijn; huisvesten; wonen