Wat is de betekenis van Literatuur?

Literatuur is het geheel aan teksten. Dit kan zowel mondeling als schriftelijk zijn. Het kan gaan om verzonnen verhalen of gedichten, maar ook om boeken over een bepaald onderwerp. Er zijn verschillende vormen van literatuur. Voorbeelden zijn: poëzie, filmteksten, romans en een brief. Doorgaans wordt er onderscheid gemaakt tussen literatuur en lect...

literatuur - Zelfstandignaamwoord 1. (kunst) de verzameling van al wat geschreven is, met name in een bepaalde taal; literaire traditie ♢ Het Cornisch kent een vrij uitgebreide literatuur, maar is behoudens pogingen de taal weer nieuw leven in te blazen in feite een dode taal. 2. (kunst) het...

literatuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: li-te-ra-tuur 1. gedichten en verhalen die als kunst bedoeld zijn ♢ ik lees wel tijdschriften, maar geen literatuur 2. alles wat over een onderwerp geschreven wordt ...

- Phyliss Hartnoll, The Oxford Company to the Theater (4 ed. - 6e druk 1995) - Das Atlantisbuch des Theaters

1. Groninger literatuur: de technischwetenschappelijke betekenis van het begrip ('de geschreven informatie over zeker onderwerp’) is helderder en vooral eenduidiger dan de andere die hetzelfde behelst als ‘letterkunde’. Het laatste begrip is subjectiever en als het ware conjunctuurgevoelig, waarbij enerzijds een constante fac...

afk. lit. [Lat. literatura = het geschrevene] gezamenlijke letterkundige produkten van een volk (bijv.: de Griekse -); wat over een bep. onderwerp geschreven is.

(litteratuur) letterkunde; geschriften over een bepaald onderwerp

Voortbrengselen van de letterkunde. 'de schone letteren’, de geschreven of gedrukte uitingen van de menselijke geest, die de intentie hebben de lezer te raken (te boeien, ontroeren of schokken, met alle gevoelsreacties daartussen) en die dat doel ook bereiken. Zoals bij elke kunstvorm zijn ook bij literatuur de grenzen (met bijvoorbeeld...

Gotlschalk. Historische geografie 1. Roos. Woordenboek.

verzamelnaam voor schrifturen van allerlei aard. In enge zin bedoelt men met literatuur de letterkunde.

(<Fr.), v., 1. letterkunde, letteren: de Nederlandse literatuur; 2. collect. ben. voor al wat over een bep. vak of onderwerp geschreven is: er bestaat reeds een uitgebreide literatuur over het onderwerp.

v. gezamenlijke letterkundige voortbrengselen v. e. volk of over een bepaald onderwerp; (geschiedenis v. d.) letterkunde; (ook:) leesboeken, iets te lezen.

Troostbenaming voor ’t geen niet gelezen wordt.

v. literaturen (Fr. littérature, Lat. lit[t]eratura: letterkunde, letterkundige wetenschap; geschiedenis der letterkunde; gezamenlijke letterkundige voortbrengselen van een volk; hetgeen over een bepaald onderwerp geschreven is).

v. letterkundige producten van een volk: letterkunde.

zie de art. taal en letterkunde b/d verschill. landen.

(< Lat. littera = letter, schrift). A) Literatuur is de verzamelnaam voor alle in schrift, resp. in druk gefixeerde geestesvoortbrengselen; in dien zin spreekt men bijv. van vakliteratuur (= de verzameling van alles, wat over een bepaald vak geschreven werd); in meer beperkten zin wordt het woord l. gebruikt als synoniem voor belletrie (= fraaie...

v. (...turen) 1. Eig. letterkunde. 2. Metn. boeken over een bepaald onderwerp.

zie op de verschillende landen.

letterkunde.