Leer van het Natuurrecht
neemt aan, dat behalve het door overheid of de gewoonte gevormd recht, dat verschilt naar plaats en tijd, een overal geldend onveranderlijk recht bestaat, een recht, dat geldt door de natuur zelf of door de wil der goden (Aristoteles, Cicero). In de middeleeuwen zag men als de bron van het N. God of de goddelijke rede. Hieruit ontwikkelde zich de l...
