bn. bw. van het land, tot het land (in tegenst. met de stad) behoorend, zooals op het land, eenvoudig: een landelijk feest; landelijke genoegens; landelijke stilte, een landelijke maaltijd. (Ind.) in het landelijke zijn of gaan, bij de cultures.

landelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: lan-de-lijk 1. met de rust van het platteland ♢ zij wonen erg landelijk daar in Lutjebroek 2. wat te maken heeft met het hele land ♢ de Volkskrant is een landelijk dagblad Bijvoeglijk naamwoord: lan-de-lijk ... is landelijker dan ... ...

landelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. met betrekking tot of geldend voor het hele land ♢ De gemeentelijke verkiezingen worden overschaduwd door de landelijke politiek. ♢ De landelijke museumdag trok veel bezoekers. 2. met betrekking tot minder bevolkte, niet-stedelijke gebieden ♢ Het aantal inwoners in een landelijke omgeving neemt gestaag af. Woord...

bn. en bw., 1. bij het platteland behorend; daarbij passend, zoals men het daar aantreft (veelal met gedachte aan: natuurlijk, eenvoudig): een feest; landelijke genoegens; landelijke stilte, eenvoud; het is hier nog echt -; 2. op het platteland liggend: landelijke eigendommen; 3. zich uitstrekkend over het gehele land: het comité.

('landələk) bn. en bw. 1. van, betreffende, zoals op het platteland : -e eenvoud. 2. eenvoudig : een feest. 3. van, betreffende het gehele land : een komitee, kongres. Tgst. gewestelijk, plaatselijk.