Wat is de betekenis van kruik?

kruik - Zelfstandignaamwoord 1. een fles of zak die gevuld is met warm water en die dient om het bed te verwarmen ♢ Leg even die kruik in mijn bed. 2. een vat om een vloeistof in te bewaren en om die eruit te schenken ♢ We namen een kruik mee op onze expediti...

kruik - zelfstandig naamwoord 1. fles van aardewerk of metaal ♢ de jenever zat in een kruik 1. een warme kruik [metalen fles of rubberen zak gevuld met heet water] 2. de kruik g...

In de 17de eeuw komt de bastaardvloek gans kruiken voor. Waarschijnlijk is dat een verbastering van bygan(t)s kruys of van gans cruysen. Anderzijds is ook de verklaring plausibel dat men zwoer bij alles wat God of diens Zoon gebruikte, waardoor men in kruik niet altijd een verbastering hoeft te zien. zie korf, moeder.

kruik - Houders, meestal van aardewerk, steengoed of porselein, smalle hals, handvat gekruld of als verticale beugel, soms met schenktuit; inhoud tot 10 liter.

v./m. (-en), 1. aarden of metalen vat, hoog in verhouding tot de breedte, cilindervormig of met een buik, met nauwe hals en gewoonlijk met een oor, om vloeistoffen in te bewaren en uit te schenken: een — jenever; een aarden (spr.) de — gaat zolang te water tot zij breekt (barst), de onvoorzichtige, de ongehoorzame, die niet naar goede r...

s., krûk, kanne; (beddekruik), kantsje (it), krûkje (it); de — gaat zolang te water tot ze breekt, de krûk giet salang to wetter ont er de hals brekt.

v. (-en), 1. aarden of metalen vat, hoog in verhouding tot de breedte, cylindervormig of met een buik, met nauwe hals en gewoonlijk met een oor, om vloeistoffen in te bewaren en uit te schenken: een kruik bier ; een kruik Bols; een stenen, een aarden kruik; — (spr.) de kruik gaat zo lang te water tot zij breekt of barste ...

v. -en; aarden vaatwerk; metalen fles, dienende om met heet water gevuld het bed te verwarmen; urn, lijkbus; gele plomp: een waterkruik, een bierkruik, een wijnkruik, een oliekruik; spreekw. De kruik gaat zolang te water, tot zij breekt (of: berst), men kan zo lang met een aarden kruik water scheppen, tot zij breekt, fig. lange tijd iets gevaarlijk...

v. (-en; -je) [~ kroeg] I. Eig. 1. Algm. aarden vat, meestal meer hoog dan wijd, met een korte nauwe hals, om vloeistoffen in te bewaren : een stenen -; een bier; een met olie, wijn; een bier-, olie-, water-, wijnkruik; met de op het hoofd water gaan halen. Gez. de -en bestellen, beschikken, de zaak regelen; de gaat zo lang te water, tot ze breekt...

Kruik v. (-en), eene soort van aarden flesch: eene kruik bier; het bier in kruiken tappen; — (spr.) de kruik gaat zoo lang te water, totdat zij barst (breekt), de boosdoener wordt eindelijk gestraft, de onvoorzichtige, de onbedachtzame, de ongehoorzame, die niet naar goeden raad wil luisteren, ondervindt daarvan vroeg of laat de hem voorspeld...

Kruik, v. (-en), soort aarden flesch; aschkruik, urn, lijkbus; de - gaat zoo lang te water tot dat zij barst, de boosdoener wordt eindelijk gestraft; (ook) het zal weldra een einde hebben; (fig.) ergens de -en bestellen, het beheer der zaker hebben. *-JE, (B. -N), o. (-s).