Wat is de betekenis van krik?

hefwerktuig. hefwerktuig dat zware lasten optilt of ondersteunt, zoals een auto waarvan men een wiel moet vervangen, en dat mechanisch werkt met een getande stang die men met een zwengel omhoogdraait dan wel hydraulisch met een cylinder die men onder druk zet door middel van een hefboom of voetpedaal. Voorbeelden: Ook de Méviu...

krik - Zelfstandignaamwoord 1. een voorwerp om zware dingen, zoals een auto, mee op te tillen ♢ Ik had een lekke band met de auto, maar kon de krik niet vinden. krik - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krikken ♢ Ik krik...

krik - zelfstandig naamwoord 1. werktuig om een auto een stukje op te tillen ♢ schuif de krik onder de auto dan kun je de band verwisselen Zelfstandig naamwoord: krik de krik de krikken ...

(cric) toestel om auto's omhoog te brengen

...

I. bn., (gew.) 1.lichtgeraakt, korzelig,weinig kunnend verdragen; 2. een weinig ongesteld; II. zn. m. en v., (gew.) driftig, opvliegend persoon.

I. tw. bij krak! (klanknabootsing). II. v. krikken; (Z.-N.) houtskool. III. m. krikken (Fr. cric): dommekracht inz. om een auto op te vijzelen b.v. bij het aanbrengen van nieuwe banden.

I. tw. klanknabootsing bij het kraken of branden : -, krak, daar brak de tak; -, -, ging de vlam. II. v. (-ken) [Fr. cric] dommekracht om een voertuig op te vijzelen. III. bn. weinig kunnende verdragen, korzelig.

I.tw., nabootsing van geluid van iets dat barst, scheurt of splijt; II.zn. v./m. (-ken), het geluid van iets dat barst. krik, vijzel m. (-ken), →vijzel.