Wat is de betekenis van klinken?

...

...

klinken - Werkwoord 1. absoluut een bepaald geluid (klank) voortbrengen ♢ Die kerkklok klinkt heel helder. 2. (inerg) een glas tegen dat van een ander stoten bij een heildronk, proosten ♢ graag willen we samen met u klinken 3. (ov) met klinknagels...

klinken - onregelmatig werkwoord uitspraak: klin-ken 1. een geluid laten horen ♢ zijn stem klinkt verkouden 1. dat plan klinkt leuk [het lijkt een leuk plan] 2. ...

Klinken is een techniek bij de verwerking van metaal (1); twee platen van metaal worden vast met elkaar verbonden door een cylindervormige pen (2), de z.g. klinknagel; de bewerking bestaat uit het vervormen o.i.v. druk en/of warmte van een van de uiteinden van de pen.

Het fraaie gebruik om met de glazen voor het wijndrinken te klinken, heeft een bijgelovige oorsprong: in wijn bevindt zich niet alleen de waarheid, maar ook de duivel, de alcohol. Waarschijnlijk vreesde men Klinken 135 dat in de drank werkelijke boze geesten zaten, die men met een schok en gerinkel verjagen kon. → Wijn

Klinken - het aan elkaar verbinden van onderdelen door middel van klinknagels. In de staalbouw is het klinken bijna verdrongen door het lassen. → Overnaads gebouwde houten rompen worden meestal nog geklonken. De klinknagels zijn doorgaans van zacht keper; ze worden van buiten naar binnen door een voorgeboord gat geslagen. Aan de binnenzijde wo...

v., klinke, klonk, klonken; (van vaten enz.), beare; met de glazen —, oanstjitte; — (vastslaan) op, klinke op, biklinke; (van bellen), belderje; vreemd in de oren —, nuver oanhearre.

...