kiezel - Zelfstandignaamwoord 1. (m) kiezelsteen 2. (n) grind 3. (n) (scheikunde) silicium 4. (n) (scheikunde) siliciumdioxide (SiO₂) Verwante begrippen keisteen, vuursteen, kwarts, kwartsiet, opaal, hoornsteen, basaniet

Een kiezel is een kleine, min of meer ronde harde steen, gevormd in het diluvium uit de brokstukken van gebergten, door gletsjers en rivieren meegevoerd; door het voortdurend rollen onstaat de ronde vorm (1); bestanddeel van beton.

o. (als stofn.) en m. (-s), 1. naam voor de kleine rondachtige, harde stenen, die in het Pleistoceen voorkomen en in hoofdzaak uit kwarts bestaan; 2. grind; 3. (scheikunde) silicium.

s.n., keizel (it).

o., 1. naam voor de kleine, rondachtige, harde stenen, die in het diluvium voorkomen en in hoofdzaak uit kiezelzuur bestaan; 2. grint; 3. (scheik.) silicium.

naam voor grof grind.

Kiezel noemt men de rolsteenen, die grind samenstellen. Grootte boven de 2 mm.

Kiezel, - Hollandsche naam voor silicium.

KIEZEL, o. silicium een metalloïde, de basis van kiezelzuur; — kleine, rondachtige, harde steenen, die in hoofdzaak uit kiezelzuur bestaan; — grof zand.

Kiezel (Silicium), een scheikundig element, behoorende tot de niet-metalen (metalloïden), met het teeken Si en 28 als verbindingsgewigt, komt nooit afzonderlijk voor, maar gewoonlijk verbonden met zuurstof, waarmede het de hoofdmassa der vaste aardkorst uitmaakt, daar kiezelzuur anhydride (Si O2) een hoofdbestanddeel is van vele rotsen. Van zuursto...