Wat is de betekenis van Karakterologie?

karakterkunde

de leer omtrent het karakter van de mens en de daarmee samenhangende vraagstukken. Zij tracht een indeling van karaktertypen op te stellen, en vraagt naar de samenhang van het karakter met erfelijkheid, milieufactoren en lichaamsbouw.

karakterkunde, wetenschap die zich bezighoudt met de studie van het karakter. Er bestaan verscheidene methoden van karakteranalyse en karakterbeschrijving. Sommige steunen op een beoordeling van de → morfologie van de persoon (→ fysiognomonie, → biotypologie) of op studie van expressie-gegevens (→ grafologie, → testmethode)...

v., karakterkunde; karakterbeschrijving: nu volgt de karakterologie der getuigen.

of Karakterkunde. Sedert in de 2 de eeuw n. Chr. Galenus een indeling der menselijke temperamenten in Sanguinici, Flegmatici, Cholerici en Melancholici heeft gegeven, al naar gelang een der vier lichaamsvochten: bloed, slijm, gele gal en zwarte gal overwoog, heeft men alle eeuwen door min of meer diepgaande menskundige beschouwingen (bijv. in de ge...

Dat het begrip karakter tot de meest centrale der psychologie behoort, betekent geenszins, dat het een der best en langst bestudeerde is in de psychologie als wetenschap. Integendeel. Gedurende de gehele 19de eeuw was er van wetenschappelijk onderzoek van het karaktervraagstuk nauwelijks sprake. Een eerste schuchtere poging, door Bahnsen omt...

studie van het ontstaan, de ontwikkeling en de indeling van karakters.

Karakterologie of karakterkunde is, wat sommigen ook beweren, geen zelfstandige wetenschap, doch een onderdeel der zielkunde; zij is gekenmerkt naar het voorwerp en naar de methode. Zij bestudeert den individueelen eigen aard van de menschen; de verschillen treden naar voren en worden volgens overeenstemmingen gegroepeerd in zgn. typen (typologie)....

v. [Gr. logos, spraak] 1. beschrijving van een of meer karakters. 2. Uitbr. karakterkunde.