Wat is de betekenis van karaïeten?

karaïeten - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) joodse groepering, vooral van de 8ste tot 12de eeuw, maar nog steeds bestaand, die zich alleen baseert op de schriftelijke leer, dat wil zeggen op de Tenach (OT), dus niet op de Talmoedische, rabbijnse traditie Woordherkomst Herkomst: Hebreeuws (vernederlandste vorm)...

of Karaeërs is de naam van een Joodse secte, die in de 8ste eeuw in Babylonië door Anan heet gesticht te zijn. Zij verwerpt de Rabbijnse overleveringen en houdt zich aan de letter der Gewijde Schrift, maar handhaaft tevens enige Oudsadducese leerstellingen. Deze secte verspreidde zich in Palestina, Syrië, Egypte, Afrika, Const...

zie Kareeërs.