noemt men de bij het dorsen van het rijpe graan afvallende kafjes, kafnaalden en korrelloze aren. Kaf is rijker aan eiwit, voedzamer en gemakkelijker te verteren dan stro.
Niettemin geldt het in de volksmond als voorbeeld van iets waardeloos of gebrekkigs: het kaf van het koren scheiden; geen koren zonder kaf; als kaf voor de wind verstuiven.
