Wat is de betekenis van kaartspelen?

kaartspelen - Werkwoord 1. (spel) (intr) kaarten kaartspelen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kaartspel Woordherkomst samenstelling van kaart en spelen(werkwoord) Synoniemen kaartspellen

Zie: ➝ Bridge en ➝ Klaverjassen. Als Zaans kaartspel verdient het ➝ Koopmannen te worden vermeld; zie voor een beschrijving aldaar.

Er bestaat een grote verscheidenheid in kaartspelen, waarvan vele met twee tot vier personen worden gespeeld. Hoewel het geluk bij het „kaarten” een belangrijke factor is, maakt men toch onderscheid tussen behendigheidsspelen als bridge, whist, pandoeren, en de louter geluksspelen als baccarat, dat op speelbanken wordt gespeeld, eenentw...

v., kaertspylje.

(speelde kaart, heeft kaartgespeeld ; meestal echter in de onbep. w.), enig spel met kaarten doen, kaarten.

kunnen onderscheiden worden in geluksspelen en spelen waarbij behendigheid een grote rol speelt (kansrekening en berekening). Tot de meest bekende behoren hombre en pandoeren (beide verouderd), klaverjassen, piket, smousjassen, zes-en-zestig, bridge dat het whist verdrong, écarté en poker.

Het spelen met speelkaarten wordt sinds onheuglijke tijden door vele volkeren beoefend. Het is niet meer vast te stellen, waar het kaartspel ontstaan is. Vast staat, dat vormen van kaartspelen gesignaleerd werden in oude schrifturen van Egyptenaren, Arabieren, Hindoes en Chinezen. Voor zover men kan nagaan waren speelkaarten in Europa lang onbekend...

→ Speelkaarten.

('ka:rt) (speelde kaart, heeft kaartgespeeld) met de kaarten (I 2 a a) spelen.