Wat is de betekenis van Huilebalk?

huilebalk - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die te veel huilt met name bij kinderen ♢ Pietje was een echte huilebalk, altijd zette hij het op een huilen als hij zijn zin niet kreeg. ♢ Het vitten is vaak geestig. Dochter spuugt op ‘de Republikeinse blauwspoelingen’, d...

Een van de gebruiken die wij niet meer kennen zijn de zogenaamde huilebalken. Op Schouwen liep vroeger tussen de twee aansprekers die voor de stoet uitgingen een man met een grote hoed, die met beide handen een zakdoek stijf tegen zijn ogen drukte en aanhoudend snikte. In Boxmeer (L) verhuurde de koster nog witte zakdoeken aan degenen die de 'voorr...

Het ziet er uit of dit woord is samengesteld uit de stammen van twee werkwoorden: huilen en balken. Het laatste werd vroeger ook van mensen gezegd. Vondel bijvoorbeeld, sprekend van een jonkvrouw, schrijft in alle ernst: Daer zetze zich, en huilt, en balckt, en houd geen maet. Maar er is alle reden om aan te nemen dat huilebalk is ontstaan uit huil...

tjankbalie.

s., gûlbek, baltbek, snotterpôt balter, piisbek, pizer, grynder.

...

m. en v. (-en), 1. (eert.) gehuurde schreier of schreister bij begrafenissen; 2. iem. die, inz. kind dat gedurig schreit of huilt; — ook: kwezel, huichelaar; 3. v. (-en), vilten hoed met ronde bol en slappe zeer brede, rondom neerhangende rand, nog door de koetsiers van lijkwagens gedragen.

noemde men iemand, die bij een begrafenis gehuurd werd om te huilen, en ook wel een van de dienaren des huizes, die het overlijden van een aanzienlijk persoon moest aanzeggen. Het woord werd overdrachtelijk gebruikt voor een vilten hoed met ronde bol en zeer brede, slappe rand, die bij begrafenissen werd gedragen en die de drager met een koordje va...

m. -en; gehuurde schreier bij een begrafenis, vero.; thans; kind, dat aanhoudend schreit; ook: vilten rouwhoed met ronde bol en zeer brede, slappe rand.