Wat is de betekenis van Grondbezit?

grondbezit - Zelfstandignaamwoord 1. (economie) (juridisch) het in eigendom hebben van een stuk van de aarde ♢ De gegevens die nodig zijn om een en ander nauwkeurig te berekenen zijn niet overal en altijd voorhanden. Hoe verder je teruggaat in de tijd, hoe fragmentarischer de gegevens zijn. Inkomstenbelasting...

zie Grootgrondbezit, Pachtverhouding, Pachtwezen.

Eigenlijk: het bezit van gronden, van agrarische eigendommen. Doorgaans evenwel gebruikt men het als syn. van grondeigendom; en wel hetzij in algemene, abstracte betekenis, hetzij voor het bezit, de eigendom, van een bepaald persoon (mijn, zijn grondbezit}. De term is dan geheel algemeen en duidt geen speciale verhouding aan.

s.n., groun-, lânbisit (it), eigendom (it).

...

o., 1. het in eigendom hebben van landerijen: gemeenschappelijk grondbezit; — grond die iem. bezit: zijn grondbezit was met hypotheek bezwaard ; 2. de gezamenlijke grondbezitters : de verminderende macht van het groot grondbezit en de adel.

In tegenstelling tot het privaatbezit (zie: Bezit en Eigendom) der productiemiddelen, dat eigen, aan de technische ontwikkeling aangepaste, vormen heeft ontwikkeld (zie: Naamlooze Vennootschap, enz.), heeft het G. zich veel minder gewijzigd en oefent daardoor vaak nog een bepalende in vele gevallen remmende invloed uit op de productiewijze. Vooral...

o. (het in eigendom hebben van land; de grond, die in eigendom bezeten wordt; de grondbezitters): privaat gemeentelijk.

Grondbezit - Als bron van levensonderhoud en woonplaats is de grond, mits door goede grondpolitiek bestuurd, den mensch een uiterst gewichtig bezit. De grond als woonplaats is vooral object der stedelijke grondpolitiek; landelijke grondpolitiek houdt zich bezig met den grond als bron van levensonderhoud. Hierbij dient gewaakt tegen grootgrondbezit...