Wat is de betekenis van Gons?

(19e eeuw) (Barg.) steek (van een mes). • Gons, steek in het lijf. (Onze Volkstaal. Deel 3. 1885. Alphabetische Woordenlijst van het Bargoensch) • Gons, (barg.), steek in het lijf. (Taco H. de Beer & Eliza Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Ja, 't is eeuwig stom van 'm g...

gons - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van gonzen ♢ Ik gons 2. gebiedende wijs van gonzen ♢ gons! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van gonzen ♢ gons je?

por, steek In 1731 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, achter in het boek Cartouche, of de Gestrafte Booswicht, met als omschrijving ‘steek in het lyf’. Vervolgens in 1906 in De Boeventaal van Köster Henke, voor ‘steek, por’. • Ja, ’t is eeuwig stom van ’m geweest, dat ie toen-der-tijd die groenboer een gons heit...

gegons, klink met dowwe geluid wat hoër is as brom, zoem.

(Barg.) steek, por

steek; por

m. (suizende slag, gonzende klap; ook: dof geluid, gebrom; Barg. steek, por).

(gonzen) 1. m. gonzende klap, suizende slag: een om de oren; een van de molen hebben of een weghebben, niet wel bij het hoofd zijn. 2. v. praatzieke vrouw.

gons - m. (argot) steek, por.