Wat is de betekenis van gevaarte?

gevaarte - Zelfstandignaamwoord 1. een ding met een gigantische omvang en gewicht ♢ De zes silo's worden over het water verhuisd. De gevaarten wegen 28000 kilo per stuk en zijn 23 meter hoog. ♢ De zendmast, een gevaarte van 250 ton, knapte af als een lucifers...

gevaarte - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-vaar-te 1. een ding dat zo groot is dat je ervan onder de indruk bent ♢ de nieuwe koelkast was een enorm gevaarte Zelfstandig naamwoord: ge-vaar-te het gevaarte ...

reusagtige voorwerp.

...

o. -n (iets, dat door zijn reusachtige afmetingen en vreemde vorm, verbazing, ontzetting opwekt; reusachtig voorwerp, b.v. een reusachtig gebouw, rotsblok enz.; Z.-N. gebeurtenis): wat een gevaarte!

(gə'va:rtə) o. (-n,-s) [vaart] reusachtig voorwerp : een groot schip, een geweldig rotsblok is een -.

mnl. gevoerde, gevaerte, gevaert, afleiding van varen met collectieve bet.; in ’t mnl. en nu nog in Z.-Ned. = te zamen reizende personen, reisgezelschap, gevolg, stoet; uit de bet. varen = te werk gaan kwam in ’t Z.-Ned. die van: drukte, gedoente, en ook van gereedschap, werktuig, met bijbeteekenis van groot, zonderling; in N.-Ned. bena...

o. (-n, -s), iets dat door buitengewoon grote afmetingen de mens vervult met verbazing, eerbied, ontzetting: wat een —!.

afl. van varen = gaan; ge met collectieve kracht (vgl. gedaante van doen). Oorspr. was gevaarte het gevolg van een vorst; doch daar varen ook bet.: te werk gaan, kreeg gevaarte de bet. van maaksel, getuig (gevaarte van een visscher), en werd later vooral gebezigd van groote „maaksels” : gebouwen, rotsen, ijsbergen, enz.