Wat is de betekenis van Gens?

Verbastering van God. In de 16de en 17de eeuw komt voor gens willigen voor, een verbastering van ‘bij de wil van God’. zie gans2, godswil.

[Lat. gens, gentis = geslacht, ook: stam, volk; woord verwant met stam gen- = voortbrengen] bij de Romeinen groep van families met gemeenschappelijke naam, geslacht.

Gens - Kring van familiae. Alhoewel de oorsprong van de gens nog niet voor iedereen vaststaat, mag men aannemen dat zij een groepering van families was, die van dezelfde stamvader, langs de mannelijke lijn afstamden. Al de leden droegen dezelfde gentilische naam, hadden dezelfde gentilische rechten, namen deel aan dezelfde eredienst van hun bescher...

ganzen; Nieuwhoogduits Gänse.

geslacht of familie bij de oude Romeinen (mv.: gentes)

(zie gent) lieden, mensen, bedienden, personeel; les petites gens, de kleine luyden: gens d'affaires, zakenmensen; gens d'église, geestelijken; gens d'épée (de guerre), krijgslieden; gens de lettres, letterkundigen; gens du monde, mensen uit de hogere standen.

gentis, f. geslacht, stam 1. in engere zin = een aantal families met hetzelfde nomen (gentile) en gemeenschappelijke sacra (gentilicia), sine gente, van lage stand, Hor.; patricii maiorum et minorum gentium, van de eerste en tweede rang (die door Romulus en die later door Tarquinius Priscus gekozen waren), Cio., Liv., en zo dii mai...

in oude Rome gebruikelijke vereniging van hen, die door afstamming met elkaar verbonden waren en een gemeenschappelijke naam voerden, b.v. gens Cornelia. Een G. was weder onderverdeeld in families, herkenbaar aan de hij de gens-naam gevoegde cognomen. Een Romein droeg dus drie namen b.v. Publius (praenomen), Cornelius (nomen gentilicium) Scipio (co...

(Lat.) v. vereniging van de patricische familiën van dezelfde oorsprong en dezelfde naam bij de Romeinen.