Wat is de betekenis van furie?

furie - Zelfstandignaamwoord 1. een zeer boze vrouw ♢ Het decor van Juni, naar de prachtige roman van Gerbrand Bakker, vormt een boerenschuur met strozolder. Daar verschanst zich op een warme junidag de oude Anna Kaan; ze wil niets meer te maken hebben met haar man en drie zonen. Als een furie gaat ze...

Hen in razende woede ontstoken vrouw: ‘Die furie maakt me uit voor alles wat lelijk is.' Deze furie gaat terug op de Furiën der Romeinen, de drie wraakgodinnen, die de misdadiger achtervolgen en tot waanzin drijven. Ze zijn in het zwart, uit hun ogen druppelt bloed, tussen hun haren krioelen slangen en ze zijn gewapend met een zweep...

[Lat. furia] 1 razernij; 2 helleveeg, boosaardige vrouw (zie Furiën).

helleveeg; razernij

wraakgodin; driftige vrou; raserny.

wraakgodin; helleveeg, boosaardige vrouw; woede; soldatenoproer (Spaanse furie 1576 en Franse furie 1583)

furie; razend wijf; razernij, woede; en furie, woedend.

furie; razernij.

(Lat. furia), (1) in woede ontstoken vrouw; (2) in Rom. mythologie, wraakgodin; (3) Franse F. is de vergeefse poging door Frans van Anjou gedaan om Antwerpen in zijn macht te krijgen (1583); (4) Spaanse F. noemt men de plundering van Antwerpen door de Spaanse en Duitse troepen (1576).