Wat is de betekenis van Furiën?

furiën - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord furie

[Lat. Furiae] de Wraakgodinnen, de Lat. naam (ook Dirae = De Wrede, Schrikkelijke) voor de Gr. Erinyen of [i]Erinnyen. [/i]

Zie Erinyen.

→ Erinyen.

Furiën - de Grieksche Erinyen, die onnatuurlijke misdaden (als vader-, broedermoord e.d.) straffen, bijzonder die, welke de arm der gerechtigheid niet bereiken kan. Andere naam voor wraakgodinnen is Dirae.

= bij de Romeinen de razende, waanzin verwekkende, wrekende godinnen der onderwereld.

Furiën (Lat. Furiae; Gr. Erinyen, de woedenden) waren naar de voorstelling der Griekse dichters de dochters van den vrees- verwekkenden nacht. Zij hadden een afzichtelijk voorkomen: in plaats van hoofdhaar hadden zij slangen, haar oogen waren bloed- rood; haar gewaad was zwart met een bloedrode gordel, en in haar handen droegen zij een dolk en een...

(van 't Lat. fürere — razen, woeden), waren bij de Grieken en Romeinen de wraakgodinnen, afzichtelijk van voorkomen, met slangen in plaats van hoofdhaar, bloedroode oogen en zwart gewaad. Zij vervolgden de misdadigers door de wroeging van het ontwaakte geweten. Zoo werd een furie bij ons: een razende, woedende of wraakzuchtige vrouw...

zie Erinyen.