exaltatie
exaltatie - Zelfstandignaamwoord 1. geestvervoering Woordherkomst Naamwoord van handeling van exalteren met het achtervoegsel -atie
Wiktionary (2019)
exaltatie - Zelfstandignaamwoord 1. geestvervoering Woordherkomst Naamwoord van handeling van exalteren met het achtervoegsel -atie
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. exaltatio] 1 ophemeling; 2 zielsverrukking, geestvervoering; 3 overspanning, abnormale opwinding.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.-Lat.), v., 1. (-s), geestvervoering, zielsverrukking. 2. overspanning, opgewondenheid.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is, in de psychiatrie en in het gewone spraakgebruik, een toestand, waarin bij een mens de stemming op ziekelijke wijze is verhoogd, het zelfgevoel uitermate groot is en het streven en de eisen, die gesteld worden op ongewoon sterke wijze tot uiting komen. Soms wordt, vooral in het spraakgebruik, in exaltatie een zekere onechtheid en theatraliteit...
M. J. Koenen's (1937)
v. exaltaties, exaltatiën (Fr. [Lat. exaltatio: ex + altus = hoog]: geestvervoering; opgewondenheid, overspanning); lees eks-.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: