Wat is de betekenis van Erfdeel?

(1900) (Antwerpen, sch.) kind dat pas geboren is of verwacht wordt. • Erfdeel, znw., o. - Schertsend voor een kind dat pas geboren is of verwacht wordt. Hij hee' vandaag 'en erfdeel gekregen. Jan verwacht 'en erfdeel. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1900)

erfdeel - Zelfstandignaamwoord 1. dat deel van de erfenis dat aan één van de erfgenamen toekomt ♢ Zijn erfdeel bestond uit twee landgoederen en hun toebehoor. Woordherkomst samenstelling van erf(werkwoord) en deel

Het erfdeel is het deel van het nalatenschap, de erfenis, die een bepaalde erfgenaam toekomt.

door God toegezegd bezit.

deel van ‘n oorledene se boedel wat ‘n erfgenaam kry.

s.n., erf (it), erfdiel (it), erfskip (it), erfpoarsje (de & it), part (it); vaderlijk, moederlijk —, heite-, memmepart (it); de vrouw toekomend — wiifspart (it).

...

o. (...delen). 1. wat iem. als zijn deel uit een nalatenschap toekomt: zijn wettelijk erfdeel. 2. bezit of recht door God toegezegd: de zaligheid is ons erfdeel. 3. fig. in toepassing op eigenschappen die vergeleken worden bij iets dat geërfd is.

dat gedeelte der nalatenschap, dat aan de erfgenaam komt, in tegenstelling met legaat. Wettelijk erfdeel, ook wel legitieme portie geheten: dat deel der nalatenschap, dat door de wet aan sommige erfgenamen is verzekerd en dat hun ook niet door de erflater zelf mag worden ontnomen. Voor de verwanten in opgaande linie bedraagt het wettelijk E. de hel...