Epitheton
(Gr.) o. (...ta), bijvoeglijk woord dat in vaste verbinding met een zn., inz. met een eigennaam gebruikt wordt tot kenschetsing of versiering (epitheton ornans): de rozenving’rige Eoos; het snelvoetig hert.
Van Dale Uitgevers (1950)
(Gr.) o. (...ta), bijvoeglijk woord dat in vaste verbinding met een zn., inz. met een eigennaam gebruikt wordt tot kenschetsing of versiering (epitheton ornans): de rozenving’rige Eoos; het snelvoetig hert.
Genootschap Onze Taal (2020)
betekenis kenmerkende omschrijving uitspraak [ee-pie-tee-ton] of [ee-pie-tuh-ton] citaat "Hoewel hij zijn leven lang PvdA bleef stemmen, gold hij in het overzichtelijke opinieklimaat van destijds als 'reactionair' – het ergste epitheton dat links toen in huis had. Ik viel als een blok voor zijn glasheldere logica." Bron:...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
epitheton - Zelfstandignaamwoord 1. bijvoeglijk naamwoord dan wel een metafoor in compacte vorm, die als bijvoeglijke zinsnede wordt gebruikt 2. (biologie) het tweede, de soort aanduidende woord in de binaire nomenclatuur (het eerste duidt het geslacht aan) Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'tithèmi' [ik leg, plaats] met...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Gr. = toevoegsel, bijstelling, van epi- = erop-, en tithenai = zetten, plaatsen] bijvoeglijk naamwoord in vaste verbinding met een zelfstandig naamwoord (spec. eigennaam) om dit laatste nader te kenmerken (epitheton necessarium = noodzakelijk epitheton), bijv.: de IJzeren Kanselier (Bismarck), of dat louter als &...
Winkler Prins (1949)
(-pi-) (Gr.), kentekenend bijvoeglijk naamwoord, dat met het zelfst. nw. of de eigennaam, waarbij het dient, een beeld vormt; bij Homerus („de koe-ogige Athene”, „de luid bruisende zee”. E. ornans, sierende, vleiende bijbenaming.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is een samengesteld Grieks woord (ἐπίůετον), dat letterlijk bijstelling of toevoegsel betekent. Het wordt gebruikt als naam voor het bijvoeglijk naamwoord en men noemt het epitheton necessarium (noodzakelijk toevoegsel), wanneer het onmisbaar is, om de bepaalde toestand van het daarmede verbonde...
M. J. Koenen's (1937)
o. epitheta (Gr.-Lat. [Gr. stam the = plaatsen]: toevoegsel, toenaam, bijnaam): epitheton ornans, versierend toevoegsel, b.v. de snelvoetige Achilles, mv. epitheta ornantia; lees eepie'teta ornan'tsia.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: