Epitheton

betekenis & definitie

[Gr. = toevoegsel, bijstelling, van epi- = erop-, en tithenai = zetten, plaatsen] bijvoeglijk naamwoord in vaste verbinding met een zelfstandig naamwoord (spec. eigennaam) om dit laatste nader te kenmerken (epitheton necessarium = noodzakelijk epitheton), bijv.: de IJzeren Kanselier (Bismarck), of dat louter als 'versiering' dient (epitheton ornans = versierend epitheton), zoals vaak bij Homerus, bijv.: de rozevingerige dageraad.