Wat is de betekenis van Enkelvoudige kamer?

Een enkelvoudige kamer is een zitting waarbij de rechtbank uit een rechter bestaat (politierechter, kinderrechter, president in kort geding (in civiele zaken) en economische politierechter).

Zitting met één rechter die rechtspreekt (bijvoorbeeld politierechter, kinderrechter, president in kort geding en economische politierechter). Zie ook: Meervoudige kamer.

Alleensprekende rechter.

zitting met één rechter die recht spreekt (o.a. politierechter, kinderrechter, president in kort geding en economische politierechter).

uit een lid bestaande kamer ener rechtbank, belast met de behandeling van burgerlijke en handelszaken. Ook voor de behandeling van kinderzaken en strafzaken zijn enkelvoudige kamers ingesteld (z kinderrechter en politierechter).

noemt men een uit één rechter bestaande kamer van de arrondissements-rechtbank. Regel in Nederland is, dat deze recht spreekt met drie rechters (art. 49 R.O.). Bij de wet van 27 Sept. 1909, Stbl. 324, werd echter de berechting van burgerlijke zaken mogelijk gemaakt door uit één lid bestaande (enkelvoudige) kamers; dit ge...

Enkelvoudige kamer - Ter vereenvoudiging en bespoediging der rechtspraak in burgerlijke zaken is het sinds 1909 mogelijk, dat zaken, die daarvoor geschikt schijnen, aan de berechting van één rechter worden onderworpen. Voor de vorming dezer zgn. enkelvoudige kamers heeft de Arrondissementsrechtbank (bij andere rechtscolleges komen ze niet voor) ver...

afdeling van een rechtscollege, bestaande uit één rechter, die alléén rechtspreekt; te onderscheiden van de meervoudige kamer. Zie alleenrechtspraak.