Wat is de betekenis van dringend?

dringend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vandringen dringend - Bijvoeglijk naamwoord 1. geen uitstel duldend want heel belangrijk ♢ „Het konvooi heeft noodhulp gebracht naar 60.000 mensen die dringend behoefte hebben aan voedsel en medicijnen, en die al vijf maanden verstoken waren v...

dringend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: drin-gend 1. waarbij geen uitstel mogelijk is ♢ ik moet je dringend spreken 2. met kracht en aandrang ♢ hij vroeg me dringend om te komen B...

We zullen dringend een nieuwe sturen (snel). Er gebeuren ongelukken als er niet dringend een nieuwe regering komt.

wat onmiddellik aandag verlang.

...

bn. bw. (-er, -st), hetgeen dringt, zedelijke druk uitoefent of geen uitstel lijdt: dringende bezigheden, die geen uitstel dulden; dat is dringend noodzakelijk ; — een dringende behoefte, waaraan voldaan moet worden; (rechtst.) dringende redenen, welke de werkgever of de werknemer het recht geven, zonder opzegging, onmiddellijk aan de dienstb...

bn., bw. (1 geen uitstel lijdend; waaraan voldaan moet worden; 2 met aandrang gedaan): 1. -e bezigheden; -e behoefte; 2. -e bede; — vragen; nog: dat is — noodzakelijk, uiterst.

bn. en bw. (-er, -st) 1. geen uitstel lijdend: -e bezigheden; noodzakelijk. 2. met aandrang gedaan: een -e bede.

bn. en bw. (-er, -st), 1. hetgeen dringt, zedelijke druk uitoefent of geen uitstel lijdt: dringende bezigheden, die geen uitstel dulden; bw.: dat is dringend noodzakelijk; een dringende behoefte, waaraan voldaan moet worden; 2. met aandrang (gedaan): een dringend verzoek; iets verzoeken; 3. sterk vragend, nodigend.