Drift
v. (-en), 1. inwendige werking die iem. tot niet vooraf overwogen of onbeheerste handelingen brengt, hartstocht, aandrift: de driften van het bloed; — heftige neiging of begeerte: een edele drift tot weldoen; — vuur, geestdrift; 2. haast die uit een sterke begeerte of drang voortkomt; 3. sterke en plotselinge toornachtige...