Wat is de betekenis van Doorluchtig?

doorluchtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. waarvan de roem overal heen uitstraalt, verheven 2. licht en lucht doorlatend Woordherkomst van het Middelnederlandse woord dorelichtich, een leenvertaling van het Latijnse woord perillustris Samenstellende afleiding van door en licht met het achtervoegsel -ig

hangt samen met doorlichten, stralen, glanzen; titel waarmee vorsten worden aangesproken.

adj., trochloftich.

DOORLUCHT, bn. (-er, -st), 1. verheven, roemrijk, roemwaardig; inz. in titels: Doorluchtige Hoogheid, titel van prinsen; Doorluchtige Hoogwaardigheid, (nog Zuidn). titel van bisschoppen; aanzienlijk: doorluchtige vergadering; ook met betr. tot geestelijke waarden: een doorluchtig voorbeeld; de doorluchtige (of ...

bn. (aanzienlijk, voornaam, edel): -e hoogheid; -heid, v. -heden (eretitel van prinsen en bisschoppen); vroeger ook: doorlucht bv. de doorluchte school (te A'dam) lager in rang dan een hogeschool.

('luchtəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. aanzienlijk: van -e afkomst. 2. achtbaar: -e vergadering. 3. Scherts: goed luchtig.

Men had vroeger een bijv.n.woord doorlucht, bijv. door luchte glazen: waar de lucht of het licht doorvalt; doorschijnend. Hiernaast bestond een ander doorlucht uit 't Hoogd. overgenomen (durch-laucht), dat: door en door glanzend, helderstralend bet. en een letterlijke vertaling is van ’t Lat. illustris, den titel van vorsten enz.; van be...

bn. (-er, -st), 1. verheven, roemrijk, roemwaardig; m.n. in titels: Doorluchtige Hoogheid, titel van prinsen; aanzienlijk: doorluchtige vergadering; ook met betrekking tot geestelijke waarden: een doorluchtig voorbeeld; de doorluchtige (of doorluchte) school, het vroegere Athenaeum IIlustre te Amsterdam; 2. (thans vnl. scherts.) luchtig, lucht en...

...