Wat is de betekenis van dominantie?

Dominantie verwijst naar de macht of controle die een individu of groep heeft over anderen. In de psychologie wordt dominantie vaak geassocieerd met persoonlijkheidstrekken, zoals zelfverzekerdheid en assertiviteit. Dominante individuen zijn vaak zelfverzekerd, hebben een sterke wil en zijn geneigd om beslissingen te nemen en te bepalen wat er gebe...

dominantie - Zelfstandignaamwoord 1. overheersing Woordherkomst afgeleid van dominant met het achtervoegsel -ie afgeleid van het Franse dominance (met het achtervoegsel -antie)

(v.), (med.) het overheersend zijn van een gen en van de bijbehorende erfelijke eigenschap.

dominantie - Gedragsmatig overwicht van het ene individu over het andere, waarbij het dominante individu eerst aanspraak kan maken op schaarse hulpbronnen zoals voedsel, water, schuilplaats, seksuele partner... D. wordt doorgaans vastgelegd door agonistische interacties en langdurig gehandhaafd a.h.v. communicatieve signalen. Soms wordt d. bepaald...

1 (alg.) het overheersen; 2 (biol.) het dominant zijn van een erfelijke factor; 3 (plk.) het overheersen van een plantesoort of enkele soorten in een vegetatie.

het dominant zijn

overheersing van de ene factor over de ander, bv. in vegetatiekunde het overwicht van een of enkele soorten in de massa van het vegetatiedek, ➝ apicale dominantie.

(plantensoc.) (1) In ruime zin: het verschijnsel van het overheersen van één plantensoort of ander taxon, of enkele taxa tezamen, in een phytocoenose of een plantengezelschap. (2) Juister in engere zin: de geschatte waarde van het percentage der ruimte, die de individuen van een taxon in een vegetatie in beslag nemen (z. Bedekkingsgr...

overheersing, bijv. van één gen of symptoom over alle andere.