dominantie

betekenis & definitie

dominantie - Gedragsmatig overwicht van het ene individu over het andere, waarbij het dominante individu eerst aanspraak kan maken op schaarse hulpbronnen zoals voedsel, water, schuilplaats, seksuele partner... D. wordt doorgaans vastgelegd door agonistische interacties en langdurig gehandhaafd a.h.v. communicatieve signalen. Soms wordt d. bepaald door de afstamming, waarbij dochters of zonen van dominante moeders automatisch dominant zijn over de leeftijdgenoten van minder dominante moeders. Bij groepen individuen kunnen vele d.relaties binnen alle mogelijke paren leiden tot een dominantiehiërarchie van de groep. Het tegengestelde van d. is subordinatie, ondergeschiktheid.