doch - Voegwoord 1. echter, maar ♢ Hij was geen edel mens, doch een schoft. ♢ De heer Olivier B. Bommel eet meestal een eenvoudige, doch voedzame maaltijd.

doch - voegwoord 1. geeft een tegenstelling aan ♢ hij is lastig doch interessant Voegwoord: doch Synoniemen daarentegen, echter, evenwel, maar, nochtans

voegw. van het beperkend tegenstellend zinsverband, maar: ik heb hem genoeg gewaarschuwd, doch hij heeft niet willen luisteren; in de spreektaal wordt het nooit gebruikt.

conj., mar, doch.

vw. van het beperk, tegenst. zinsverband, maar: ik heb hem genoeg gewaarschuwd, doch hij heeft niet willen luisteren (doch is deftiger dan maar; in de spreekt, wordt het nooit gebruikt).

(maar), tegenstellend vgw.

Vestingstad in de nabijheid van Jericho, waarin de Mach. Simon, Mathathias en Judas vermoord werden (1 Mac. 16.15). "Ain Doek. Hier werd in 1921 een oude Joodsche synagoge blootgelegd (vgl. Rev. Bibl., 1921 en 1929).

DOCH. vw. van het beperk, tegenst. zinsverband; ik heb hem genoeg gewaarschuwd, doch hij heeft niet willen luisteren, (doch is deftiger dan maar en legt meer nadruk op de tegenstelling). Vgl. nog ’t voegw. bw. toch.

zie Dan.