Wat is de betekenis van Dissident?

(<Lat.), I. m. (-en), andersdenkende, inz. in godsdienstzaken; II. bn., andersdenkend.

Een dissident is iemand die openlijk afstand neemt van de officiële opvattingen, ideologieën of het beleid van een overheid, organisatie of dominante groep. Dissidenten komen vaak in verzet tegen autoritaire regimes of gevestigde machtsstructuren en spreken zich uit voor politieke, sociale of religieuze hervormingen. Ze kunnen te maken...

betekenis andersdenkend uitspraak [dis-sie-dent] citaat "Waar blijft de Corbyn, Tsipras of Iglesias van Nederland? Dat is een goede vraag. In de categorie oud-linkse politieke veteranen denk ik dan aan iemand als Adri Duivesteijn, die toch een soort van dissidente rebel in de PvdA is." Bron: De vijf spannendste vernieuwers op links volg...

dissident - Zelfstandignaamwoord 1. (politiek) (religie) andersdenkende binnen dezelfde partij of dezelfde godsdienst ♢ Er was één dissident binnen de coalitie: PvdA’er Jacques Monasch. Hij kondigde dinsdag zoals verwacht aan met de oppositie mee te zullen stemmen. „Europa gaat te snel”, verkondigde he...

Dissident - wie politiek van opvatting verschilt, andersdenkende. Ook gebruikt voor iemand die zich losmaakt van een bepaalde religie. In de politieke wereld vooral gebruikt met betrekking tot communistische regimes, dus een tegenstander hiervan, bijv. Sacharov. Het woord dissident komt van Lat. dissidere uiteen zitten. ​

dissident - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: dis-si-dent 1. wie een andere overtuiging heeft ♢ Lucas heeft een dissidente mening over dat onderwerp Bijvoeglijk naamwoord: dis-si-dent de/het dissidente ... ...

Een andersdenkende. In de twintigste eeuw is dissident de aanduiding van mensen die zich verzetten tegen een politiek systeem, zoals bijvoorbeeld het communistische, en daarbij de door de staat vastgestelde (enge) grenzen van de toegestane kritiek overschrijden. In de Sovjetunie rekende men tot de dissidenten onder meer joden die wilden emigreren...

[Lat. dissidens, -sidentis = o.dw] 1 andersdenkende; 2 (spec. in de voormalige Sovjet-unie) vooraanstaande persoon (schrijver e.d.) die openlijk kritiek leverde op het regime, daarom vervolgd werd en al dan niet zijn land wist te verlaten.

andersdenkend(e)