Wat is de betekenis van Dissidenten?

dissidenten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dissident

Dissidenten is in het algemeen de benaming voor religieus en politiek andersdenkenden. Vanaf de jaren zestig doelde men met dissidenten vooral op intellectuelen die in de communistische landen in het Oostblok (met name de Sovjetunie) in het openbaar kritiek uitten op het heersende regime. Bekende dissidenten waren onder meer Andrej Sacharov en Alek...

andersdenkenden, afgescheidenen.

in het algemeen andersdenkenden, vroeger benaming voor niet-Rooms Katholieken in Polen; ook liberale Katholieken in Duitsland.

m. mv. andersdenkenden, afwijkende geloofsgenoten; vroeger benaming voor niet-R.-K. in Polen; (ook:) de liberale Katholieken in Duitsland.

(van Latijns dissideo, gescheiden zijn) is de naam voor de Protestanten in Polen, die met uitzondering van Wederdopers, Socinianen en Quakers, ondanks hun niet behoren tot de heersende R.K. Kerk, vrijheid van godsdienst bezaten. Onder de pacta conventa, die ten grondslag hadden gelegen aan de Poolse constitutie na de dood van de laatste van...

Gelijk sedert de 2de helft der 16de eeuw in Engeland de Protestanten, die zich niet met de leeringen der Anglicaansche kerk konden vereenigen, Dissenters (of Non-conformisten) werden genoemd, zoo werden in Duitschland, na den Westfaalschen vrede, 1648, zij Dissidenten geheeten, die tot een godsdienstige of kerkelijke organisatie behoorden buiten de...

Dissidenten - (Lat. dissidentes) afgescheidenen, andersdenkenden in geloofszaken, bepaaldelijk in Duitschland zoo genoemd evenals in Engeland Dissenters. Bedoeld worden zij, die na den Westfaalschen vrede (1648) tot eene godsdien stige vereeniging behoorden buiten de beide officieele, bevoorrechte landskerkende Prot. en R. K. Dus Doopsgezinden, Pië...

dissidenten, - m. mv., andersdenkenden, afgescheidenen.