dis (muziek)
v. (sen) Muz. d of re kruis.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Dis (muziek) - in de muziek de toon, die wordt aangeduid door de noot d. met een kruis er voor.
J. Kramer (1908)
(ital. re diesis, fr. ré dièse, duitsch Dis, eng. d sharp), in de muziek de tweede toon der diatonische toonschaal, met een halven klanktrap verhoogd ; D. groote terts : harde toonsoort van dis, met voorteekening van 9 kruisen, weinig meer in gebruik en veelal vervangen door de enharmonische toonsoort es groote terts; Dis kleine terts...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: