Wat is de betekenis van Dijkval?

m. (-len), afschuiving of verzakking van een dijkvak door onderspoeling.

Het wegzakken van de dijk, doordat de ondergrond volledig met water doordrenkt is.

→ Oever- en dijkvak

Wegzakken van een deel van de zeedijk op plaatsen, waar een diepe stroomgeul de kust dicht nadert. Komt in Zeel. voor. waar fijn zand de ondergrond vormt en grote tijverschillen optreden. Het zand is met water verzadigd. Bij lage eb wordt door het gedeeltelijk wegvallen van de waterdruk het evenwicht in het zand verstoord, dat daardoor gaat vloeien...

het tijdens laag water plaatselijk geheel of gedeeltelijk wegvallen van een dijk, als gevolg van een oeverafschuiving.

m. -vallen (inzinking [door wegspoeling] van een stuk dijk inz. aan de Zeeuwse kust).

m. (-len) dijkzakking.

m. (-len), het plotseling wegvallen van een gedeelte van een (zee)dijk ten gevolge van een verplaatsing van een grondmassa voor of onder de dijk. Dijkval komt in Nederland vrijwel alleen in Zeeland voor en vooral op plaatsen, waar wegens sterke stroomschuring een grote diepte vóór de dijk aanwezig is. De oorzaak moet worden gezocht in...

...