Wat is de betekenis van Deontologie?

deontologie - Zelfstandignaamwoord 1. (filosofie) een ethische stroming, die uitgaat van absolute gedragsregels, vaak, maar niet altijd, gesteld als normen. (plichtethiek) Woordherkomst afgeleid van het Griekse: 'deon' (plicht) met het achtervoegsel -logie Synoniemen plichtenleer Verwante begrippen deontologisc...

Deontologie is een stroming in de ethiek die stelt dat de juistheid van handelingen moet worden gebaseerd op absolute gedragsregels. Deze regels komen voort uit bepaalde normen over menselijk gedrag. Men spreekt daarom ook wel van plichtenethiek. Binnen de filosofie probeert men zogenaamde ethische theorieën te formuleren, die gaan over de juisthei...

beroepsethiek Ook de bankiers hebben op het vlak van deontologie en ethiek geen goede reputatie. (De Standaard) Leef gewoon, werk gewoon, schrijf gewoon - misschien zal aldus je schriftuur je levend overduren. Intussen zul je sociaal geweest zijn, want ook de artiest heeft zijn deontologie tegenover de gemeenschap. Kunst is...

beroepsethiek. Het is voor een journalist deontologisch onjuist zijn geheime bronnen aan de politie te melden.

(de) plichtenleer van een bepaald beroep, beroepscode. Voorzitter xxx van de vzw Cliniclowns maakt er een punt van eer van te benadrukken dat de clowns pedagogisch geschoolde beroepsmensen zijn met een strenge deontologie.' - GvA, 13-02-2003.

plichtenleer

vooral in Vlaanderen gebruikt jargon voor ‘beroepscode’ of ‘ethiek’.

de leer der verplichte zeden en gewoonten (van een beroep).

(Gr. = hetgeen moet geschieden). Eig. = plichtenleer; maar door Bentham gebruikt als titel voor zijn eerst na zijn dood uitgegeven moraalleer, in welke het utilisme werd gepredikt. De naam was dus wel zeer eigenaardig door hem gekozen, waar toch Bentham den plicht beschouwde als een sociaal en politiek begrip van gansch ander karakter dan het b.v....