Wat is de betekenis van dement?

dement - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) psychisch achteruitgegaan waardoor minder goed zaken kunnen onthouden en minder goed kunnen denken     ♢ - Hij werkt in een tehuis voor demente mensen.     ♢ - Mijn hart is niet dement, schrijft Ria aan haar lotgenoten. Ze bedoe...

dement - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: de-ment 1. psychisch afgetakeld ♢ mijn opa werd dement toen hij 80 was Bijvoeglijk naamwoord: de-ment ... is dementer dan ... het dementst ...

‘In de war’, gezegd van mensen met dementie (uitspraak: du-MENT, dee-MENT). In het dagelijks leven worden oudere mensen die vergeetachtig zijn algauw ‘dement’ genoemd. Een dokter zal dit niet snel doen. Die gebruikt zo’n woord alleen maar als er echt sprake van dementie is. Het Nederlandse woord ‘dement’ is overgenomen uit het Frans, van ‘dément’....

kinds; niet volledig bij zijn verstand. Wij hebben dit woord in de negentiende eeuw via het Frans ontleend aan het Latijn (demens: waanzinnig, dwaas). Tegenwoordig niet meer zo als eufemisme aangevoeld. Het werkwoord dementeren duidt het proces aan van iemand die geestelijk aftakelt. Ik kan dement en idioot worden..., maar mijn volstrekte blijft....

[Lat. demens, dementis = verstandeloos; zie dementie] zwakzinnig (door lichamelijke oorzaken).

kinds.

krankzinnig(e), waanzinnig(e).

...

niet wel bij het hoofd.