Wat is de betekenis van Dementia?

verzwakking of verlies van intellectuele vermogens; dementia praecox; geestesziekte welke kort voor of tijdens puberteit optreedt.

Lat. voor dementie, zie aldaar.

krankzinnigheid, waanzin.

(Lat.), DEMENTIE, v., krankzinnigheid.

ae, f. zinneloosheid, krankzinnigheid, onzinnig gedrag, dwaasheid.

dementie, ziekelijke verstandszwakte ; dementia paranoides, paranoide dementia , dementia paralytica, paralytic dementia, algemene hersenverweking, paralysis generalis; dementia praecox schizophrénie, hebephrenie; dementia senilis, senile dementia kindsheid.

geesteszwakte; d. paralytica, tengevolge van syphilis, d. praecox, vorm v. krankzinnigheid, tegenw. → Schizophrénie genoemd, d. senilis, kindschheid bij oude menschen.

geestelijk verval, stompzinnigheid, is het laatste lid in de lange reeks van geestelijke storingen, het laatste, meestal met den dood eindigende stadium. Het uit zich door voortdurende toename der verslapping en afstomping in alle functies van het geestelijk leven. Het waarnemingsvermogen bestaat nog wel, maar de gevoeligheid voor indrukken is nage...

(van demens, uit de en mens), beduidt in de nieuwere psychiatrie een praktisch begrip: wie door onvoldoende intelligentie in het leven tekortschiet, is dement (BleuIer). Dementia komt in zeer verschillende vormen voor als gevolg van zeer uiteenloopende hersenaandoeningen (D. senilis, arteriosclerotica, oligophrenica, epileptica etc,). D. praecox (s...