Wat is de betekenis van delven?

delven - Werkwoord 1. (ov) gravend iets winnen     ♢ In die streek wordt koper gedolven. Uitdrukkingen en gezegden     ♦ het onderspit delven         verliezen in een strijd Synoniemen winnen

delven - onregelmatig werkwoord uitspraak: del-ven 1. een gat maken door grond weg te halen ♢ er is voor de dode een graf gedolven 2. door graven uit de grond halen ♢ in dit land wordt goud gedo...

zie spade.

is een in de bloembollenstreek toegepaste verticale grondverwisscling tot een diepte van maximaal 1 m. De bovenste steek wordt naar onderen en de derde steek (onderste) wordt naar boven gebracht (z. Grondverversing).

v., dolle.

...

(dolf of delfde, heeft gedolven), 1. graven, spitten: een kuil, een sloot delven; een graf delven; hij delft zijn eigen graf, brengt zichzelf ten ondergang; 2. begraven; 3. uitspitten, opgraven: keien, klei delven ; goud delven ; — aardappels delven, rooien; — konijnen delven, uitgraven.

dolf, h. gedolven (1 graven, spitten; door graven doen ontstaan; 2 uitgraven, op delven): 1 een graf -; fig. zijn eigen graf -, zich zelf in ’t ongeluk storten; 2 goud, klei -.

(‘delvən) (dolf, dolven en delfde; heeft gedolven) 1. een uitholling in de grond maken : een kuil -. → graf, onderspit. Syn. graven, opdelven, rooien, spitten, uitroeien. 2. begraven : onder de grond -. 3. opgraven ; klei -. 4. rooien : aardappels -.