Wat is de betekenis van datief?

(<Lat.), I. zn. m. (datieven), (spraakk.) derde naamval; II. bn. (rechtst.) datieve voogd, door de rechter (de ouders) benoemd, tegenover : wettelijke voogd; datieve voogdij;

De datief is een grammaticale term die verwijst naar een van de naamvallen in verschillende talen (onder andere het Latijn, Duits en Russisch). De datief wordt gebruikt om de indirecte ontvanger of begunstigde van een actie aan te duiden. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar de persoon aan wie iets toebehoort. In het Nederlands komt de...

datief - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) de derde van de acht w:naamval|naamvallen van de w:Indo-Europese talen|Indo-Europese talen, voor een w:meewerkend voorwerp|meewerkend voorwerp. Voorbeeld: De datief van ik is mij of me: Je geeft mij/me een boek datief - Bijvoeglijk naamwoord 1. (ju...

afk. dat. [Lat. casus dativus, van dare, datum = geven, Lat. vertaling van Gr. dotikè = geneigd tot geven, ook: gever] het naamwoord staat in de datief of derde naamval, als het belanghebbend (meewerkend) voorwerp of bepaling daarbij is; voorts hebben veel voorzetsels en ww in het Lat. het naa...

derde naamval; door de rechter benoemd

derde naamval.

(taalk.), derde naamval; (recht) door de rechter aangewezen (een voogd b.v.).

m. 1 aj. gegeven; datieve voogd, door de rechter or de ouders benoemde or Ingestelde voogd; 2 gram. derde naamval.

m. gegeven.