Wat is de betekenis van Crantor?

2025-07-17
Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

CRANTOR

Crantor (Κραντωρ) van Soli in Cilicië (ca. 335- ca. 275), griekse wijsgeer van de Oude Academie, leerling van Xenocrates en Polemon, vriend van Crates van Thria, leermeester en vriend van ArcesiIaüs van Pitane, aan wie hij zijn bezittingen naliet. Crantor was de eerste die een commentaar op een van Plato’s dialogen vervaardigde, en wel op...

2025-07-17
Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Crantōr

ŏris, m. 1. (volgens de myth.) wapendrager van Peleus. 2. philosoof der Oude Academie.

2025-07-17
Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Crantor

Crantor - Κράντωρ, van Soli in Cilicië, academisch wijsgeer, leerling van Xenocrates en Polemo; zijne werken worden door Cicero met lof vermeld. Hij was de eerste, die commentaren op de werken van Plato schreef, en bestreed de stoicijnsche leer.

2025-07-17
Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Crantor

geb. te Soli in Cilicië, leefde omstreeks 306 v. Chr. Hij was een leerling van Xenocrates en Polemon, en volgde in zijn onderwijs nagenoeg het stelsel van Plato, waarin de nieuwe Akademie na hem echter veranderingen bragt. Hij hield zich hoofdzakelijk met de zedekunde bezig. Eenige stukken van weinig belang zijn van hem overgebleven.

Gerelateerde zoekopdrachten