courante
courante - Bijvoeglijk naamwoord 1. stellende trap van de pos van courant
Katja Reichenfeld (2003)
Courante (Fr. courir, hollen) is een Franse dansvorm die ondanks zijn naam in de 17e eeuw aan het hof van Lodewijk XIV werd gedanst in een statige, majesteitelijke driedelige maat. Kenmerkend waren de hemiolen waarbij bijvoorbeeld twéé 3/4 maten werden vervangen door één 3/2 maat. Lodewijk XIV was verzot op dit soort complicaties en danste de eerst...
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr., van courir, o.dw courant = lopend] oorspr.: oude hoofse dans in 3-delige maat en snel tempo, vanaf begin 17e eeuw. Handhaafde zich tot het midden van de 18e eeuw (Bach) als vast onderdeel van de suite (z.a.).
Rina Barbier (1977)
Van het Franse ‘courir’, lopen. Hofdans uit de zestiende eeuw. Typisch voor de courante zijn de glijpasjes waarmee de dansers lichtjes voor- en achterwaarts bewegen.
S. van Ameringen (1962)
oude Franse dans in 3/2 of 3/4 maat, met korte opmaat en in vloeiende beweging; sinds ca 1725 een van de vaste bestanddelen van de suite.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is een oude Franse dans in driedelige maat en met een snel tempo. Reeds in de 16de eeuw was de dans bekend, in dit prille stadium nog zonder opmaat maar met het ook later typerende vrouwelijk slot (z muziek, vormleer). Omstreeks 1620 werd de courante als vast bestanddeel in de suite opgenomen en wel als tweede dans, na de allemande. D...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: