Wat is de betekenis van Contingentie?

contingentie - Zelfstandignaamwoord 1. toevalligheid Woordherkomst afgeleid van het laat-Latijnse contingentia (met het voorvoegsel con-) afgeleid van contingent met het achtervoegsel -ie Verwante begrippen logica, contingentiebeginsel

Verschijnsel dat cruciale evolutionaire vernieuwingen afhangen van toevallige zeldzame gebeurtenissen waardoor er een grote mate van historische bepaaldheid en onvoorspelbaarheid in het evolutieproces zit In zijn boek "Wonderful Life" uit 1990, over de Burgess Shale-fossielen uit het Cambrium, stelde de Amerikaanse bioloog S.J. Gould dat...

‘Contingentie’ is een van oorsprong logische en ontologische term die gebruikt wordt om proposities, gebeurtenissen of standen van zaken te kwalificeren als niet-noodzakelijk, of, in het gewone taalgebruik: toevallig. In de geschiedenis van de ethiek heeft het begrip een belangrijke rol gespeeld in twee belangrijke debatten, waarin telkens de notie...

het toevalligzijn.

toevalligheid

toevalligheid, wat zich aan rationele verklaring onttrekt.

is een term, waaronder men verstaat: 1. al het veranderlijke; 2. al wat kan ophouden te zijn, vernietigbaar is; 3. wat een vrije oorzaak heeft: de vrije wilsdaad; 4. al wat niet in één natuuroorzaak bepaald ligt niet als speciaal geval het zgn. toevallige; 5. in de empirische wetenschap al wat niet voorspelbaar is. Men noemt nu v...

het toevallige, niet-noodzakelijke in het natuur- en wereldgebeuren.

(Z kennisleer) is toevalligheid, wisselvalligheid in tegenstelling tot strenge noodzakelijkheid. Het contingente of problematische oordeel heeft de vorm: S kan P zijn, het apodictische of noodzakelijke oordeel daarentegen: S moet P zijn. In het algemeen is iets contingent, dat uit het verband valt, dat niet past in een bepaalde vaste...